1. Home
2. Verwezen door de rechtbank of het vertrouwencentrum kindermishandeling?

Verwezen door de rechtbank of het vertrouwencentrum kindermishandeling?

Werd je naar ons verwezen door een juridische instantie? Door een familierechter of de jeugdrechter?

Of misschien heeft het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling je aangeraden om contact op te nemen en een afspraak te maken?

Ik kan me voorstellen dat dergelijke verwijzing indruk maakt. Mogelijks voel je je niet begrepen? Mogelijks vind je de verwijzing onterecht?

Of misschien niet? Misschien hoop je dat er nu daadwerkelijk iets kan gebeuren?

Bij dergelijke verwijzing, waarbij de hulp zich situeert op de rand van hulpverlening en justitie, verloopt de aanmelding en de opstart van de begeleiding een beetje anders.

Als klinisch psycholoog binnen een privé praktijk, bied ik vrijwillige therapeutische hulpverlening. Dat betekent dat ik jou, noch iemand anders kan verplichten bij mij een traject te doorlopen, noch om een traject verder te zetten indien je dat echt niet wil. En toch verwijzen diensten vaak naar ons door en voelt dit aan als een verplichting.

Wat betekent deze verwijzing? En wat kan ik wel. niet voor je doen?

In een eerste fase ga ik jullie situatie exploreren. Deze exploratie of verkennende fase gebeurt op verschillende manieren, afhankelijk van de verwachting van de verwijzer enerzijds en van de fase waar jullie conflict zich in bevindt. Er zijn 2 mogelijkheden.

• Werd je verwezen voor een individueel traject parallel solo ouderschap, dan gebeurt de screening enkel met jou aan de hand van individuele gesprekken. Ik beluister bij jou wat verwachting en doelstelling is, ik kan ook eventueel contact opnemen met de verwijzer, indien gewenst (indien de verwijzer een hulpverlener is). Indien ook de andere ouder deze verwijzing meekreeg, zal ik hem of haar verwijzen naar een collega in mijn netwerk. Binnen parallel solo ouderschap, ga ik nooit zelf met beide ouders aan de slag.

• Werd je verwezen in kader van een situatie van vervreemding? Dan zal de screening gebeuren via individuele gesprekken met beide ouders èn (indien aangewezen) met het kind/ de jongere. De focus van deze gesprekken ligt op hun beleving en hoe zij zich verhouden tot hun ouders. Waar hebben ze het lastig mee? Wat loopt er moeilijk? Waar zitten ze mee gewrongen? Wat hebben ze nodig?

Na deze exploratiefase zal ik een voorstel tot begeleiding formuleren. Dat kan verschillende vormen aannemen, opnieuw afhankelijk van de vraag en verwachting. Ik zal zo veel mogelijk trachten samen te werken met collega’s uit mijn netwerk. Het doel van deze begeleiding is altijd duurzame verbinding op korte en op lange termijn tussen beide ouders en hun kind, los van de concrete regeling. Hierbij heb ik oog voor de belangen van alle betrokkenen, maar ik vertrek vanuit de nood, de kwetsuur en het verhaal van de kinderen.Ik ben ervan overtuigd dat een kind pas gelukkig is als het een gepaste relatie kan hebben met zijn/haar beide ouders. Maar ik ga niet invullen hoe deze relatie er moet uitzien. Ik ga met een kind/ jongere uitzoeken wat voor hen aanvoelt als gepast. Ik ga hen alert maken voor de beïnvloeding, waar ze sowieso mee te maken hebben en bieden hen ruimte om contact te maken met hun eigen gevoelens en gedachten (te zoeken naar een eigen mening.) En ik ga hen bijstaan deze te verwoorden. Als een kind of jongere zelf gekwetst is of boos is, steun ik hen om dit uit te spreken aan de ouder aan wie dit behoort.

Wat kan ik niet voor jou doen?

• Ik organiseer geen bezoekmomenten tussen ouder en kind. Voor het organiseren en begeleiden van concrete bezoekmomenten, moet er samengewerkt worden met een neutrale bezoekruimte. Wat wel mogelijk is, is een ouder-kindtherapie onder de vorm van ouder kind gesprekken.
• Ik treed ook niet op als gerechtsdeskundige. Dat betekent dat ik geen advies geef aan de rechtbank, onder de vorm van een schriftelijk verslag.